اثر منیزیم بر ذهن

منیزیم یکی از عناصر فراوان بر روی زمین است که وجودش به معنای واقعی کلمه برای کارکرد های بدن انسان، همچنین بیشتر حیوانات و موجودات سیاره ما ضروریست. وجود منیزیوم برای تولید انرژی،عضلات ،کارکردهای عصبی،سنتز پروتیین ،وفعالیت آنزیم ها حیاتی است. تثبیت کردن ضربان قلب کمک به تنظیم متابولیسم انسولین شل کردن عروق خون از جمله نقش های بسیاری هستند که این عنصر ایفا می کند. در حال حاضر تجهیز به تکنولوژی های جدید گواه آن است که این مواد معدنی، فعالیتهای به مراتب بیشتر از آنچه حدس می زدند در بدن انجام می دهد.

یکی از بزرگترین معماهای دانش معاصر، بیماری آلزایمراست، اختلال مزمن انحطاط سلول های عصبی که بیشتر توسط نشانه برجسته از دست دادن حافظه کوتاه مدت،تشخیص داده میشود . نه تنها علت بیماری کاملا مشخص نیست بلکه راهی برای جلوگیری از پیشرفت علایم هم وجود ندارد. 

با این حال ،دانشمندان علوم اعصاب آمریکا و چین ،شواهدی جمع آوری کردند مبنی براینکه ارایه یون های منیزیم به مغز ممکن است منجر به برگرداندن نقص های شناختی معمولی اختلال، توسط پیشگیری از قطع ارتباط میان سلول های عصبی شود.

ژوسونگ لیو رییس پیشین مرکز یادگیری و حافظه در MIT ،که هم اکنون در دانشگاه tsinghua پکن شاغل است ،با استفاده شکل مناسبی از منیزیم که برای نفوذ به سد خونی مغزی تعدیل کرده بود دریافت که این عنصر با افزایش تراکم سیناپسی به ویژه در هیپوکامپ ،عملکرد سیناپسی را بازیابی می کند. 

درطی مطالعات انجام شده برحیوانات پیر و جوان شامل حیواناتی که ذخایر آمیلوییدی داشتند، منیزیم رهاکننده ارسال سیگنال هایی در زمینه حافظه و یادگیری است.برای توضیح بیشتر پپتید بتا آمیلوئید مولکولی است که در ساخت شبکه و پلاک آمیلوئید که از علائم مشخص آلزایمر است نقش دارد. 

پیش از این دانشمندان پی برده بودند که مقادیر بالای پپتید بتا آمیلوئید خطر ابتلا به جنون را در انسان افزایش می دهد.همچنین در آسیب شناسی آلزایمر و تشخیص نقش مهمی ایفا می کند.هم اکنون آزمایشات کنترلی دارونمای منیزیم بر روی انسان در حال انجام هستند. با پیشرفت مطالعاتی که در مسیر اختلالات انجام شده نتایج نشان داده که سطوح پایین منیزیم با افسردگی ارتباط دارد. 

در آخرین مطالعات که درکشور فنلاند بر روی 2300 مرد میان سال و در مدت 20 سال پیگیری شد پژوهشگران نشان دادند آنهایی که در نهایت افسرده تشخیص داده شدند ،سطوح پایین تری از منیزیم به نسبت آنها که هرگز در این اختلال پیشرفت نکردند ،داشتند. 

پژوهشگران راه های مختلفی که عنصر منیزیم باعث محافظت میشود را عنوان کردند. این ماده معدنی کمک میکند تا تنظیم مدار هیپوتالاموس هیپوفیز، سیستم اصلی واکنش استرس زا،با کنترل سطح گردش کورتیزول (هورمون استرس) انجام شود. علاوه بر این عملکرد منیزیم به عنوان یک کوفاکتور (اجزای غیر پروتیینی بعضی از آنزیم ها برای اینکه آنزیم بتواند نقش کاتالیزوری خود را انجام دهد) در سنتز مواد برای انتقال تکانه های عصبی در مغز ضروری است. 

همچنین مشخص شده افزایش دهنده سطح BDNF است (فاکتوری که گسترش دهنده شبکه عصبی و فاکتور نورون زایی مشتق شده از مغز) . و بیش از همه ارتباط منیزیم و افسردگی افسردگی به شکل فزاینده ای مرتبط و یا منعکس کننده فرایندهای التهابی مغزشناخته شده است و کمبود منیزیم با افزایش پیشرفت سطح مواد التهاب آور در مغز همبستگی دارد. 

همچنین افزایش سطح منیزیم ممکن است به پیشگیری از اضطراب نیز کمک کند. بدون قدرت حافظه ترس به احتمال زیاد ،انسان ها نمی توانسته اند زنده بمانند و مطالب خود را به دیگران بگویند و سبب گسترش دانش شوند. لیو و همکاران دریافتند منیزیم، خاموشی حافظه ترس (از اهداف رواندرمانی ) را تسریع می کند و در وهله اول این کار را بدون تخریب و از بین بردن توانایی ذخیره کردن خاطرات ترس انجام می دهد. بدن انسان به خودی خود توان تولید منیزیم را ندارد و منیزیم مورد نیاز ما از محل رژیم خوراکی ما تامین می شود.بسیاری از خوراکی های روزانه ما زمانی که تحت پردازش قرار می گیرند از این ماده معدنی محروم می شوند. "دخترخانم های نوجوان و آقایان مسن با احتمال بیشتری با کمبود منیزیم مواجه هستند."

اثر منیزیم بر ذهن

-افزایش شکل پذیری و تراکم سیناپسی. -تقویت اتصالات سیناپسی و درنتیجه افزایش توانایی یادگیری. -ارتقا حافظه های کوتاه و بلند مدت.  

-مقابله کننده با افسردگی. 

-تسریع کننده خاموشی حافظه ترس. 

-بازگرداندن نقص شناختی در بیماری آلزایمر. 

-افزایش دهنده زمان خواب عمیق. 

-کاهش دهنده هورمون استرس ، کورتیزول. 

کمبود منیزیم در حد خفیف را می توان فقط از طریق رژیم غذایی اصلاح کرد. منابع اصلی منیزیم در رژیم غذایی شامل سبزیجات برگ دار سبز،آجیل،بنشن،غلات کامل و غذاهای دریایی می باشد.شکلات و کره ی بادام زمینی نیز سرشار از منیزیم هستند.در صورت ضرورت،به منظور جایگزینی منیزیم در موارد فقدان بیش از حد و مداوم آن،از نمک های منیزیم به صورت خوراکی استفاده می کنند.اسهال شایع ترین عارضه ی ناشی از مصرف بیش از حد منیزیم است.