قرص پرفنازین و کاربرد آن
توجه: مطلبی که مطالعه می‌کنید صرفا جنبه‌ی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیه‌های پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
پرفنازین یک داروی انتی سایکوتیک یا ضد روان پریشی فنوتیازین است . پرفنازین برای درمان اختلالات روان پریشی مثل اسکیزوفرنی استفاده می شود . همچنین برای کنترل حالت تهوع و استفراغ شدید نیز به کار می رود. پرفنازین همچنین ممکن است حتی برای اهدافی که در این قسمت از سلامت نمناک آن ها را لیست نکرده ایم، هم استفاده شود که البته با تجویز پزشک انجام خواهد شد.
مهم
اگر مبتلا به بیماری کبد ، آسیب دیدگی های مغزی ، مشکلات مربوط به استخوان ، اختلالات خونی، هستید نباید از پرفنازین استفاده کنید زیرا باعث خواب آلودگی شدید می شود . استفاده از پرفنازین برای افراد مبتلا به بیماری های شبه جنون تایید نشده است.
همچنین اگر علائمی مثل به حرکات نامتعادل چشمی ، زبان ، صورت ، بازوها و ساق پا دارید و نمی توانید حرکات این قسمت ها را کنترل کنید ، حتماً در مورد مصرف این دارو با پزشک صحبت کنید . این دارو ممکن است عوارض جانبی بدی را در شرایط خاص نشان دهد
قبل از مصرف دارو
در صورت ابتلا به شرایط زیر حتما پزشک خود را آگاه کنید:
- افسردگی شدید و درمان نشده
- بیماری قلبی یا فشار خون بالا
- بیماری کلیه
- مشکلات تنفسی
- آسم شدید
- تشنج
- بیماری پارکینسون
- سرطان سینه
- تومور غدد لنفاوی
- مشکلات مربوط به پروستات و ادرار
- سطح پایین کلسیم خون
- گلوکوما
همچنین در صورت بارداری ، حتما باید به پزشک خود اطلاع رسانی کنید . مصرف داروهای آنتی سایکوتیک در سه ماهه آخر بارداری ممکن است باعث مشکلات تنفسی و مشکلات مربوط به آب و غذا خوردن و یا علائم عوارض جانبی در نوزاد تازه متولد شده شود . استفاده از این دارو برای خانم های شیرده نیز اصلاً مناسب نیست.
چگونه باید داروی پرفنازین را مصرف کنیم ؟
- تمام دستورالعمل های روی برچسب دارو را به دقت مطالعه کرده و طبق آن ها رفتار کنید . پزشک شما می تواند دوز دارو را در
- صورت وجود بعضی از علائم تغییر دهد . دقیقا طبق دستور تجویز شده مصرف کنید.
- گاهی اوقات قبل از مصرف این دارو نیاز به انجام چند تست و آزمایش هم دارید.
- اگر قرار است جراحی کنید ، حتماً در مورد مصرف این دارو به جراح خود اطلاع رسانی کنید.
- داروی پرفنازین را نباید ناگهانی قطع کنید . اگر علائمی مثل حالت تهوع ، استفراغ یا سرگیجه داشتید، حتماً در مورد چگونگی قطع این دارو با پزشک صحبت کنید تا کم ترین آسیب به بدن شما وارد نشود.
- داروی پرفنازین را در دمای اتاق دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.
در صورت فراموش کردن مصرف داروی پرفنازین چه کار کنیم ؟
در سریع ترین زمان ممکن که برایتان یادآوری شد ، این دارو را مصرف کنید اما اگر مصرف وعده بعدی نزدیک تر بود ، از مصرف وعده قبلی صرف نظر کنید . هرگز به بهانه دوز داروی فراموش شده، نباید این دارو را دو برابر مصرف کنید.
هنگام مصرف داروی پرفنازین باید از چه اقداماتی خودداری کرد ؟
- از رانندگی کردن یا انجام فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری بالا دارند ، خودداری کنید.
- سرگیجه و خواب آلودگی می تواند در چنین شرایطی عاملی برای زمین خوردن ، تصادف یا آسیب دیدگی های شدید شود.
کارهای مهم و حیاتی را انجام ندهید. - از ناگهان بلند شدن از روی صندلی یا از حالت دراز کشیده خودداری کنید زیرا باعث احساس سرگیجه می شود.
- هرگز الکل مصرف نکنید زیرا عوارض جانبی پرفنازین را افزایش می دهد . پرفنازین می تواند به سرعت عاملی برای آفتاب
- سوختگی شود . پس خودتان را در معرض نور شدید آفتاب قرار ندهید.
- از ضدآفتاب های با اس پی اف 30 به بالا استفاده کنید.
- لباس های آستین بلند بپوشید.
عوارض جانبی پرفنازین
اگر هرگونه علائم واکنش آلرژیک را بعد از مصرف این دارو مشاهده کردید حتما به پزشک اطلاع رسانی کنید ؛ مثل کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لب، زبان یا گلو.
استفاده از دوز بالای داروی پرفنازین و استفاده از آن در طولانی مدت می تواند عاملی برای اختلالات جدی حرکتی شود که قابل برگشت نخواهد بود. معمولاً اختلالات حرکتی برای جوانان و خانم ها بیشتر به وجود خواهد آمد.
در صورت بروز علائم زیر حتما پزشک خود را با خبر کنید :
- ناتوانی در کنترل حرکت عضلات ساق پا و بازو
- ناتوانی در جویدن و حرکت دادن لب و زبان و یا چشمک زدن
- بدتر شدن علائم اسکیزوفرنی
- سردرگمی یا بی قراری
- تشنج
- پارانوآ
- احساس سبکی سر و حالتی شبیه به غش کردن
- یرقان
- کاهش ادرار
- ضربان قلب پایین
- نبض ضعیف
- تنفس ضعیف
- کاهش تعداد گلبول های سفید
- تب و لرز
- سوزش دهان
- سوزش پوست
- سوزش گلو
- سرفه
- مشکلات تنفسی
- واکنش سیستم عصبی
- سفت شدن ماهیچه ها
- عرق کردن
- یبوست
- خشکی دهان
- تاری دید
- سردرد
- کابوس
- از دست دادن اشتها
- اسهال
- گرفتگی بینی
- ورم و ترشحات سینه
- خارش و حساسیت پوست
دوز مصرفی دارو برای جوانان
در صورت دارا بودن علائم خفیف و نیاز نداشتن به بستری ، دوز پیشنهادی برابر با 4 الی 8 میلی گرم به صورت خوراکی و سه بار در روز می باشد.
- بهتر است دوز دارو را به حداقل میزانی که می تواند اثرپذیری خوبی داشته باشد ، کاهش دهید.
- دوز حداکثری برابر با 24 میلی گرم در روز برای بیماران بستری شده است.
- دوز پیشنهادی بین 8 تا 16 میلی گرم به صورت خوراکی و 2 الی 4 بار در روز می باشد.
- دوز حداکثری برابر با 64 میلی گرم در روز.
- برای از بین بردن حالت تهوع و استفراغ در جوانان
- دوز پیشنهادی برابر با 8 تا 16 میلی گرم به صورت خوراکی و جداگانه.
- دوز حداکثری برابر با 24 میلی گرم در روز به صورت جداگانه.
- هر چه زودتر بهتر است که دوز دارو را کاهش دهید.
بیماری های کودکان:
12 سال به بالا : دوز پیشنهادی برابر با 8 تا 16 میلی گرم به صورت جداگانه و خوراکی.
دوز حداکثری برابر با 24 میلی گرم در روز به صورت جداگانه.
در سریع ترین زمان ممکن دوز دارو را کاهش دهید.
چه داروهای دیگری با پرفنازین تداخل دارند ؟
پرفنازین را با داروهای دیگری که عاملی برای خواب آلودگی یا تنگی نفس هستند ، مصرف نکنید زیرا عوارض جانبی خطرناکی را به وجود خواهند آورد که زندگی و جان فرد را تهدید می کند.
قبل از مصرف داروی اپیوئید ، داروهای شل کننده عضلات و داروهای مربوط به اضطراب و تشنج حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
بسیاری از داروها می توانند با پرفنازین تداخل داشته باشند که شامل داروهای مختلف تجویز شده توسط پزشک از جمله بدون نسخه ویتامین ها و داروهای گیاهی می باشد.