فروپاشی عصبی چیست؟

اصطلاح "فروپاشی عصبی" گاهی توسط افراد برای توصیف وضعیت استرس‌زا به کار می‌رود که در آن به طور موقت قادر به عملکرد عادی در زندگی روزانه نیستند
برای هر کسی ممکن است شرایطی پیش بیاید که اوضاع بر وفق مراد نباشد و فرد از نظر عاطفی و هیجانی دچار استرس و اضطراب شود ولی فروپاشی عصبی فراتر از یک استرس ساده است.

علایم فروپاشی عصبی

ممکن است نشانه‌های فیزیکی، روانی و رفتاری فروپاشی عصبی را تجربه کرده باشید. نشانه‌های فروپاشی عصبی از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. دلیل ذکر شده همچنین می‌تواند نشانه‌هایی که تجربه می‌کنید را تحت تاثیر قرار دهد.

از رایج‌ترین نشانه‌های فروپاشی عصبی می‌توان به نکته‌های زیر اشاره کرد:

نشانه‌های افسردگی مانند کمبود امید و خود‌زنی.

• اضطراب با فشار خون بالا، تحلیل عضلات، سردی دستان، بیماری، ناراحتی معده و لرزش.
• بیخوابی.
• توهم.
• نوسان حال و احوال.
• حملات وحشتزدگی، شامل درد سینه، جدا شدن از واقعیت و شخصیت خود، ترس زیاد و مشکل تنفسی.
• پارانویا مانند توهم راجع به اینکه شخصی شما را می‌بیند و یا اینکه شما را تعقیب می‌کند.
• بازخورد‌های گذشته.

افرادی که فروپاشی عصبی را تجربه می‌کنند ممکن است از سوی خانواده، دوستان و همکاران خود طرد شوند. نشانه‌های اینگونه طرد‌شدگی‌ها شامل:

• پرهیز از عملکرد اجتماعی و شغلی.
• کم‌خوابی و کم‌خوراک شدن.
• رعایت نکردن بهداشت.
• دوری از محل کار.
• زندانی کردن خود در خانه.

عوامل خطرناکی که می‌تواند منجر به فروپاشی عصبی شود:

افراد زمانی فروپاشی عصبی را گزارش می‌کنند که تحمل استرس ناشی از آن برای آنها دشوار می‌شود. آن استرس می‌تواند از عوامل بیرونی نشات بگیرند. برای مثال:

• استرس کاری.
• موضوعات دردآور مانند مرگ یکی از افراد خانواده.
• مشکلات شدید مالی.
• تغییر در سبک زندگی مانند طلاق.
• کمبود خواب و ریلکس کردن.
• داشتن پیشینه‌ی اضطراب.
• پیشینه‌ی ارثی.
• بیماری یا آسیب جدی که مدیریت زندگی را دشوار ساخته باشد.

 
چگونه نشانه‌های خود را کنترل کنیم:

شما می‌توانید با استفاده از نکات زیر چرخه‌ی مشکلات روانی و رفتاری خود را پایان دهید:

• به روان درمانگر مراجعه کنید.
• از دارو‌های تجویزی مانند‌ ضد افسردگی یا ضد اضطراب استفاده کنید تا ناهماهنگی‌های شیمیایی را درمان کنید.
• از درمان‌های جایگزین مانند یوگا، ماساژ درمانی و طب سوزنی استفاده کنید.
   

اگر احساس کردید در یک فروپاشی غرق شده‌اید از استراتژی‌های زیر جهت مدیریت مشکل خود استفاده کنید:

• نفس عمیق بکشید و هرگاه احساس اضطراب کردید از ده به قبل بشمارید.
• کافئین و الکل را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
• برنامه‌ای برای خواب خود تنظیم نمایید تا خواب راحتی را تجربه کنید. برای مثال دوش آب گرم بگیرید، وسایل الکتریکی را خاموش کرده و یا قبل از خواب مطالعه کنید.

چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟

این برای کسی غیر‌عادی نیست که یک بار یا بیشتر قادر به هضم استرس زندگی نباشد. اگر در انجام کار‌های روزانه‌ی خود مشکل دارید، با استرس خود به طرز صحیحی کنار نیامده‌اید. فروپاشی عصبی ممکن است نشانه‌ی مشکلات روانی باشد. این مهم است که بلافاصله بعد از مشاهده‌ی نشانه‌های فروپاشی عصبی به دکتر مراجعه کنید.
پزشکتان می‌تواند به شما کمک کند تا علائم فیزیکی را درمان کنید. وی همچنین می‌تواند شما را به یک روان‌شناس معرفی کند. روان درمانگر‌ها می‌توانند مشکلات احساسی، روانی و رفتاری شما را درمان کنند.
افراد نزدیک به شخص نیز باید سریعا پس از مشاهده‌ی علائم بیماری به دکتر خبر دهند.
 
چند نکته برای خود مراقبتی:

ایجاد تغییر در سبک زندگی می‌تواند به شما کمک کند که از فروپاشی عصبی جلوگیری کنید. این رفتارها همچنین می‌توانند شدت آن را کاهش دهند.
 این روش‌ها شامل نکات زیر می‌شود:

• ورزش مرتب (حداقل سه بار در هفته) که می‌تواند به سادگی 30 دقیقه قدم زدن باشد.
• مراجعه به روانپزشک جهت مدیریت استرس.
• دوری از مواد مخدر، الکل، کافئین و دیگر مواد که در بدن ایجاد استرس می‌کنند.
• خواب عادی و مرتب (هر شب حداقل 6 ساعت).
• استفاده از تکنیک‌های ریلکس کردن مانند نفس عمیق در برنامه روزانه.
• کاهش استرس به وسیله‌ی دادنِ استراحت‌های کوچک به مغز، برنامه‌ریزی بهتر و‌ داشتن یک لیست برای انجام کارهای روزانه.
• شما می‌توانید این تغییرات را با اختیار خودتان انجام دهید، اما ممکن است بهتر باشد که بوسیله برنامه‌ای منظم توسط دکتر‌تان با این مشکل روبه رو شوید.