نام تجاری دارو: ولبوترین
نام رایج دارو: بوپروپیون
توجه: مطلبی که مطالعه میکنید صرفا جنبهی افزایش آگاهی دارد و به هیچ وجه جایگزین توصیههای پزشک نیست. برای مصرف دارو، آگاهی از عوارض جانبی، تداخل دارویی و موارد مرتبط دیگر لازم است حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
داروی بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده میشود. این دارو میتواند حالات و احساسات شما را بهبود بخشد.
احتمالا داروی بوپروپیون با بازگرداندن تعادل به بعضی از مواد شیمیایی طبیعی (انتقال دهندههای عصبی) در مغز به بهبودی شما کمک میکند.
پیش از آغاز مصرف داروی بوپروپیون و قبل از هر بار شروع مجدد دارو طریقهی مصرف دارو را از دکتر داروخانه سوال کنید. اگر سوالی در این مورد داشتید با روانپزشک یا دکتر داروخانه مطرح کنید.
داروی بوپروپیون را معمولا سه بار در روز به صورت خوراکی، به همراه با غذا یا بدون غذا، مصرف کنید. اگر به خاطر مصرف این دارو دچار معدهدرد شدید بهتر است داروی بوپروپیون را همراه با غذا میل کنید. به این موضوع توجه فرمایید که بهتر است بین هر دوز مصرف این دارو حداقل شش ساعت فاصله وجود داشته باشد. در این مورد برای جلوگیری از خطر حملهی ناگهانی و تشنج دستورالعمل پزشک خود را به طور دقیق رعایت کنید.
توجه داشته باشید که داروی بوپروپیون را بیشتر یا کمتر از مقدار تجویزی پزشک استفاده نکنید. مصرف بیش از اندازهی این دارو ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد. در یک دوز بیش از 150 میلیگرم و در یک روز بیشتر از 450 میلیگرم مصرف نکنید.
دوز مصرفی داروی بوپروپیون به سن، وضعیت بیماری، و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد. دوز این دارو ممکن است به صورت تدریجی افزایش یابد تا خطر ابتلا به عوارض جانبی مانند بیخوابی و تشنج را حتیالمقدور کاهش دهد. برای جلوگیری از بیخوابی بهتر است میان زمان استراحت و زمان مصرفی دارو فاصله بیاندازید. اگر باز هم با مشکل بیخوابی مواجه شدید پزشک خود را در جریان بگذارید.
برای تاثیرگذاری بیشتر دارو به طور منظم از آن استفاده کنید. به یاد داشته باشید که هر روز در زمان مقرر از داروی بوپروپیون استفاده کنید.
بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را متوقف نکنید زیرا ممکن است علائم بیماریتان با قطع ناگهانی دارو وخیمتر شود. برای قطع مصرف دارو ممکن است لازم باشد دوز داروی بوپروپیون را به تدریج کاهش دهید.
ممکن است تاثیرگذاری کامل دارو را بعد از چهار هفته مشاهده کنید. حتی اگر حین مصرف دارو احساس کردید حالتان بهتر شده باز هم طبق تجویز پزشک به مصرف آن ادامه دهید. در صورتی که بعد از مصرف بوپروپیون علائم بیماری شما بهبود پیدا نکرد یا وضعیتتان وخیمتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
مصرف داروی بوپروپیون ممکن است باعث تهوع، استفراغ، خشکی دهان، سردرد، یبوست، افزایش میزان تعریق، درد مفاصل، گلودرد، تاری دید، احساس طعم عجیب در دهان، اسهال و سرگیجه شود. در صورتی که این علائم به صورت مداوم ادامه داشت یا وخیمتر شد به پزشک خود یا دکتر داروخانه اطلاع دهید.
درصورتی که پزشک داروی بوپروپیون را برای شما تجویز کرده است مطمئن باشید فوائد آن بیش از مضراتش بودهاست. همچنین لازم است بدانید اکثر افرادی که داروی بوپروپیون را مصرف کرده اند، عوارض جدی این دارو را تجربه
نکرده اند.
مصرف داروی بوپروپیون ممکن است باعث بالا رفتن فشار خون شما شود. فشار خون خود را به طور مرتب اندازه بگیرید و در صورت ابتلا به فشار خون بالا نتیجه را با پزشکتان در میان بگذارید.
در صورت دچار شدن به علائم زیر به سرعت به پزشک مراجعه کنید:
در صورتی که به هر کدام از این عوارض نادر اما جدی مبتلا شدید به سرعت به پزشک خود اطلاع دهید:
اگر از عوارض جانبی بسیار خطرناکی مانند درد، تورم و سرخ شدن چشم، گشاد شدن مردمک چشم و تغییرات بینایی مثل دیدن رنگینکمان در اطراف نور در شب رنج میبرید به سرعت پزشک خود را در جریان بگذارید. مصرف داروی بوپروپیون به ندرت باعث تشنج میشود. اگر سابقهی تشنج دارید به پزشک خود اطلاع دهید. در صورتی که حین مصرف این دارو به تشنج مبتلا شدید نباید مجددا اقدام به مصرف داروی بوپروپیون کنید. لازم است بدانید که واکنش آلرژیک جدی در مورد داروی بوپروپیون نادر است. با این وجود اگر واکنش آلرژیک
جدی ای مثل علائم پوستی، خارش، تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، گیجی شدید و اختلال تنفسی را تجربه کردید، سریعا از مرکز فوریت های پزشکی کمک بگیرید.
با توجه به اینکه لیست عوارض کامل نیست، ممکن است با عارضه ای برخورد کنید که ذکر نشده باشد. در این موارد با پزشک خود یا دکتر داروخانه مشورت کنید.
اگر به داروی بوپروپیون حساسیت دارید پیش از مصرف مشکلتان را با پزشک خود یا دکتر داروخانه مطرح کنید. این دارو ممکن است حاوی عناصر غیرفعالی باشد که میتواند واکنشهای آلرژیک یا مشکلات دیگری ایجاد کند. در مورد جزئیات بیشتر با پزشک خود یا دکتر داروخانه صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو سابقهی پزشکی خود را به طور کامل با پزشک خود یا دکتر داروخانه در میان بگذارید. بعضی از این سوابق پزشکی عبارتاند از:
در صورتی که شما به تازگی مصرف منظم از داروهای آرامبخش مانند بنزودیازپینها شامل لورازپام، داروهای ضد تشنج یا الکل را کنار گذاشتهاید ننباید داروی بوپروپیون را مصرف کنید. این کار ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد.
افسردگی میتواند منجر به افکار خودکشی یا تلاش برای خودکشی شود. اگر دچار افکار خودکشی، افسردگی شدید یا هر گونه تغییرات روحی و روانی از جمله ابتلا به موارد اضطراب جدید یا وخیمتر شدن حالات اضطراب سابق، آشفتگی، حملهی پانیک یا وحشتزدگی، مشکل برای خواب، کجخلقی، احساسات خصمانه و عصبی، تکانشگری، بیحوصلگی شدید، فشار تکلم و تغییرات رفتار غیر معمول هستید سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. به طور منظم با پزشک خود در ارتباط باشید تا در صورت نیاز جلو پیشرفت هر گونه عوارض جانبی گرفته شده و داروها تغییر کنند یا دوز آنها مجددا تنظیم شود.
داروی بوپروپیون ممکن است موجب گیجی، ناهوشیاری، تاری دید شما بشود. الکل و ماری جوآنا این حالات را تشدید می کند. لذا از رانندگی و فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری دارند، تا زمانیکه در هوشیاری کامل به سر ببرید اجتناب کنید. هنگام مصرف بوپروپیون از خوردن الکل پرهیز کنید و در صورت مصرف ماری جوآنا با پزشک خود صحبت کنید.
افراد سالخورده ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جانبی داروی بوپروپیون، به ویژه سرگیجه و کاهش حافظه باشند. گیجی بعد از مصرف دارو امکان زمین خوردن را افزایش میدهد.
در دوران بارداری تنها در صورت نیاز این دارو را مصرف کنید. از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده، مانند افسردگی، اختلال عاطفی فصلی و اختلال دوقطبی، میتوانند بسیار خطرناک باشند بدون صلاحدید پزشک اقدام به قطع دارو نفرمایید. در مورد خطرات و مزایای استفاده از داروی بوپروپیون در دوران بارداری و شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر داروی بوپروپیون را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن شود. این مقاله شامل تمامی تداخلات دارویی ممکن نیست لذا لیست تمامی داروهای مصرفیتان را با پزشک یا دکتر داروخانه در میان بگذارید و بدون صلاحدید پزشک شروع به مصرف، قطع یا تغییر دوز داروی بوپروپیون نفرمایید.
بعضی از داروهایی که ممکن است با بوپروپیون تداخل داشته باشند عبارتاند از:
مصرف بازدارندههای مونوآمین اکسیداز با داروی بوپروپیون بسیار خطرناک و احتمالا کشنده است. از مصرف بازدارندههای مونوآمین اکسیداز (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، راساجیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) حین استفاده از داروی بوپروپیون جدا خودداری فرمایید. بیشتر بازدارندههای مونوآمین اکسیداز باید دو هفته قبل و دو هفته بعد از مصرف داروی بوپروپیون استفاده شوند. هنگام شروع مصرف و توقف مصرف این دارو در این مورد از پزشک خود سوال کنید. مصرف داروی بوپروپیون ممکن است نتیجهی آزمایشهای پزشکی خاصی مانند اسکن مغز برای تشخیص بیماری پارکینسون و غربالگری ادار برای تست آمفتامین را تحت تاثیر قرار دهد. اطمینان حاصل کنید که پزشکان و مسئولین آزمایشگاه در جریان استفادهی شما از داروی بوپروپیون هستند.
اگر فردی بیش از اندازه از داروی بوپروپیون استفاده کرده بود و دچار علائمی مانند بیهوش شدن یا مشکل در تنفس شد با فوریتهای پزشکی تماس بگیرید.
داروی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
بررسیهای مداوم پزشکی و روانپزشکی و آزمایشهایی مانند سنجش فشار خون مانع پیشرفت عوارض جانب میشوند. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید. اگر دوز مصرفی داروی بوپروپیون را فراموش کردید، در اولین زمان ممکن آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به مصرف
دوز بعدی، به یاد آوردید که دارو را مصرف نکردهاید ،نیازی به مصرف دو برابر داروی بوپروپیون نیست، و فقط دوز مقر را مصرف کنید.
داروی بوپروپیون را در دمای اتاق و دور از نور نگهداری کنید. قرصهای بوپروپیون ممکن است بوی عجیبی داشته باشند. این موضوع نشانهی فاسد شدن دارو نیست و دارو هنوز قابل استفاده است. بوپروپیون را در حمام نگهداری نفرمایید و آن را دور از دسترس کودکان قرار دهید. توجه داشته باشید که داروی منقضی شده را مصرف نکنید.