فهرست مطالب:
پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینهسوتا (MMPI) یک آزمون روانشناختی است که جنبههای مختلف شخصیت، از جمله گرایشهای روانشناختی، احساسات و رفتارها را اندازهگیری میکند. به طور کلی، آزمون MMPI در ارزیابیهای روانشناختی، به ویژه در ارزیابیهای بالینی، موقعیتهای شغلی و تحقیقات استفاده میشود.
تست MMPI به دلیل اعتبار بالای خود، قابل اعتماد تلقی میشود و سالهاست که ابزاری ضروری در آزمایشهای روانشناختی بوده است. در مقاله زیر درباره انواع مختلف آزمونهای MMPI و مقیاسهای بالینی آنها بیشتر بدانید.
تست MMPI بررسی وضعیت روانشناختی فرد برای شناسایی ویژگیهای شخصیتی و آسیبشناسی روانی است. آزمون MMPI که در ابتدا در اواخر دهه 1930 توسعه یافت، برای افزایش دقت و اعتبار خود، اصلاحات متعددی را پشت سر گذاشته است.
کارکرد اصلی آزمون MMPI ارزیابی افراد مشکوک به اختلالات روانی یا سایر شرایط بالینی است. با این حال، این آزمون اغلب در زمینههای دیگر، مانند پروندههای جنایی، ارزیابی برنامههای درمانی و الزامات شغلی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
انواع مختلف آزمون MMPI امروزه مورد استفاده قرار میگیرند، از جمله:
هیچ آمادگی خاصی برای آزمون MMPI لازم نیست. از شرکتکنندگان خواسته میشود که به سادگی به سوالات صادقانه پاسخ دهند. با این وجود، در اینجا چند نکته برای کمک به شما در آماده شدن برای آزمون ارائه شده است:
نتیجه آزمون شخصیت MMPI میتواند 10 مقیاس بالینی ارائه دهد که وضعیت روانی فرد را توصیف کند. هر مقیاس بر اساس گروههای خاصی از سوالات در آزمون ارزیابی میشود، اما جزئیات به صراحت برای شرکتکنندگان آشکار نمیشود.
آزمون MMPI همچنین شامل مقیاسهای اعتباری است که نگرش شرکتکنندگان نسبت به آزمون را ارزیابی میکند. این مقیاسها میتوانند تشخیص دهند که آیا شرکتکنندگان در طول آزمون سعی میکنند خود را متفاوت از آنچه که خودشان میبینند، نشان دهند یا خیر.
به طور کلی، نمرات بالاتر در این مقیاسها نشان دهنده خطر بیشتر ابتلا به اختلالات سلامت روان است. در زیر 10 مقیاس بالینی MMPI که امروزه هنوز هم به طور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند، آورده شده است.
این مقیاس برای سنجش نگرانی فرد در مورد سلامتی خود طراحی شده است. نمره بالا نشان دهنده نگرانی بیش از حد در مورد سلامتی فرد است که گاهی اوقات میتواند در تعاملات اجتماعی او اختلال ایجاد کند. هرچه نمره در این مقیاس بالاتر باشد، خطر ابتلا به اختلال روانتنی بیشتر است.
هدف از مقیاس 2 یا افسردگی در تست MMPI، شناسایی سطح رضایت فرد از زندگی است. افرادی که نمرات بالایی در این مقیاس دارند، ممکن است ویژگیهای اخلاقی ضعیف، نارضایتی از خود و امید کم به آینده را نشان دهند.
مقیاس هیستری برای ارزیابی ویژگیهای شخصیتی هیستریک یا اختلالات روانی ناشی از استرس شدید استفاده میشود. پنج جنبه ارزیابی شده در این پارامتر شامل بدبینی، کمرویی، سلامت جسمی ضعیف، سردرد و روان رنجوری است.
عملکرد آزمون MMPI در این مقیاس، شناسایی شخصیتهای روانی است که از طریق انحراف اجتماعی، اعمال غیراخلاقی و عدم پذیرش اندازهگیری میشوند.
در ابتدا، این مقیاس برای شناسایی گرایش به همجنسگرایی با بررسی ویژگیهای شخصی مانند حساسیت شخصی، سرگرمیها، علایق و ترجیحات زیباییشناختی استفاده میشد.
مقیاس پارانویا با هدف شناسایی افرادی که علائم پارانویا مانند حساسیت شدید، سوءظن، رفتار سفت و سخت و احساس مداوم قربانی بودن را نشان میدهند، طراحی شده است.
ضعف روانی یکی از پارامترهای MMPI است که برای انعکاس اضطراب، اختلالات وسواس فکری-عملی و افسردگی استفاده میشود.
همانطور که از نامش پیداست، این مقیاس برای اندازهگیری اسکیزوفرنی در فرد استفاده میشود. نتایج آزمایش نشان دهنده شدت اسکیزوفرنی است که فرد را از واقعیت جدا میکند.
مقیاس مانیا برای ارزیابی ویژگیهای افراد مبتلا به هیپومانیا، یک وضعیت روانی که انرژی و خلق و خوی فرد را افزایش میدهد و به طور بالقوه فعالیتهای روزانه را مختل میکند، استفاده میشود.
مقیاس درونگرایی یا مقیاس 0، با هدف اندازهگیری تمایل فرد به کنارهگیری از روابط اجتماعی است. این مقیاس نشان دهنده سطح رقابت جویی، انعطاف ناپذیری نگرش، انطباق و تمایل به وابستگی به دیگران است.
تفسیر MMPI-2 بر اساس هر مقیاس ارزیابی شده و در نمرات T از 30 تا 120 گزارش میشود. صرف نظر از این، توجه به این نکته مهم است که محدوده نمره T نرمال 50 تا 65 است. از این رو، اگر نمره T خارج از این محدوده باشد، تفسیر بیشتری برای شناسایی هرگونه مشکل احتمالی انجام خواهد شد.