رایج‌ترین خصوصیات افراد درونگرا
درونگرایی یکی از مهمترین خصوصیات شخصیتی است که در بسیاری از نظریه‌های شخصیت نیز به آن اشاره شده است.
افراد دارای شخصیت درونگرا بیشتر تمایل دارند که به اندیشه‌ها، عواطف و روحیات درونی خود برگردند و بیشتر بر روی آنها تمرکز کنند تا اینکه در جستجوی محرک خارجی باشند.
معمولا درونگرایی به همراه برونگرایی، یک زنجیره یا طیف را تشکیل می‌دهند که یک انتهای آن درونگرایی است و در انتهای دیگر آن برونگرایی قرار دارد.
اصطلاحات درونگرایی و برونگرایی به‌واسطه کارهای پژوهشی کارل یونگ (Carl Jung) مرسوم شدند و بعدها به‌عنوان بخش اصلی سایر نظریه‌های مهم روانشناسی، از جمله پنج عامل بزرگ شخصیت، مطرح شدند. بُعد برونگرایی و درونگرایی یکی از 4 حوزه‌ای است که توسط آزمون تیپ شخصیتی مایرز– بریگز شناسایی می‌شوند. این آزمون معمولا با اصطلاح تست MBTI که مخفف حروف اول Myers-Briggs Type Indicator است، رواج دارد.
طبق بسیاری از تئوری نظریه‌های شخصیت، هر فردی تا حدی هم برونگرا و هم درونگراست. هرچند، در بیشتر افراد یکی از این تیپ‌ها غالب است و شخصیت هرفردی بیشتر به یکی از آنها نزدیک است.
افراد درونگرا معمولاً ساکتتر و کمحرفترند و بیشتر به درون خود توجه دارند. برخلاف برونگراها، که انرژی خود را از تعاملات اجتماعی می‌گیرند، افراد درونگرا بایستی در موقعیتهای اجتماعی انرژی صرف کنند. افراد درونگرا پس از شرکت در مهمانی یا وقت‌گذرانی با گروه بزرگی از اشخاص، باید مدتی را در تنهایی سپری کنند تا به‌نوعی دوباره «شارژ» شوند.
حالا که با متوجه شدیم «درونگرا کیست»، در ادامه به هشت مورد از رایج‌ترین خصوصیات افراد درونگرا می‌پردازیم.
رایج‌ترین خصوصیات افراد درونگرا کدام است؟
درباره خصوصیات افراد درونگرا چه می‌دانید؟ با مشاهده کدام ویژگی و نشانه در افراد، می‌توانیم ادعا کنیم که فرد درونگراست؟ اصلا فکر میکنید بدانید چه کسی درونگراست و چه کسی نیست؟ درحالی‌که ممکن است افراد درونگرا را افرادی خجالتی بدانید که به‌جای پرداختن به کارهای اجتماعی ترجیح می‌دهند در خانه بمانند، درونگراها میتوانند تیپ‌های زیاد با ویژگیهای بسیار متفاوتی باشند.
قطعاً درونگراهای زیادی وجود دارند که از نظر اجتماعی کم‌حرف هستند و ترجیح می‌دهند در خانه بمانند و کتاب بخوانند تا به مهمانی بزرگی بروند، ولی درونگراهای زیادی هم هستند که از پرداختن به کارهای اجتماعی لذت میبرند. ممکن است حتی شگفتزده شوید زمانی که بدانید بسیاری از افرادی که از دید شما شخصیت «بسیار اجتماعی» دارند، در حقیقت، کاملاً درونگرا هستند.
در ادامه، تعدادی از نشانه های درونگرایی را بیان می‌کنیم:
اینها کسانی هستند که وقتی به مهمانی دعوت می‌شوند، همیشه پاسخ «نه» نمی‌دهند. آنها ترجیح می‌دهند که در منزل بمانند و کارهای انفرادی انجام بدهند. وقتی هم به اجتماع می‌آیند، گروه‌های کوچک را ترجیح می‌دهند.
هرگونه تلاش اجتماعی، برای آنها خستگی می‌آورد. آنها از تنها بودن انرژی می‌گیرند، در حالی که برونگراها از بودن با دیگران، انرژی می‌گیرند.
2- درونگرایی اضطرابی
اگر رفتن به مهمانی برای گروه قبلی «جالب» نبود، «کسالت‌آور» بود و یا باعث می‌شد شخص تصور کند که از حداکثر توانایی‌های فکری خود با شرکت در این فعالیت‌های اجتماعی، دور می‌ماند،در گروه درونگرایان اضطرابی، وضعیت به صورت دیگری است، آنها اصولا وقتی وارد جمع می‌شوند، دچار اضطراب می‌شوند و حتی بعد از تنها شدن، هم آنها از تجربه اجتماعی که از سر گذارنده‌اند، شکوه و شکایت می‌کنند و مدام به یادش می‌آورند.
3- درونگرایی فکری
اینها معمولا آدم‌هایی اهل فکر هستند که ترجیح می‌دهند همواره به تفکرهای عمیق بپردازند و بیزاری آنها از وقت‌گذرانی طولانی‌مدت در جمع، بیشتر به خاطر نگرانی آنها از مهار شدن تفکرشان به خاطر حضورهای اجتماعی است.
4- درونگرایی مهاری
اینها کسانی هستند که در شروع روز یک نوع «ماند» دارند، یعنی باید از برخاستن از خواب، مدتی را سپری کنند تا آماده رفتن به سر کار و حضور در جمع بشوند.
همان طور که گفتیم، ممکن است یک شخص بیش از یک نوع درونگرایی داشته باشد. در این صورت درونگرایی شدیدتر است و مثلا با آدمی فکوری مواجه می‌شویم که حضور در جمع به شدت مضطربش می‌کند و سعی می‌کند اصولا به همه دعوت‌ها، نه بگوید و اگر مجبور به گفتن آری، شود باید مدتی با خودش کلنجار برود، تا آماده شود، اما در همین حین با خودش فکر می‌کند، که اینگونه حضورها، باعث کاهش توانایی فکری‌اش می‌شود.