برون گرایی مفهوم جدیدی نیست؛ بسیاری از نظریه های روانشناسی به درون گرایی/برون گرایی به عنوان بخشی از شخصیت پرداخته اند. این دو ویژگی یکی از ابعاد اصلی آزمون شخصیت نئو(مدل پنج عاملی شخصیت) است. برون گرایی و درون گرایی در یک پیوستار قرار دارند؛ در حالی که برخی افراد در انتهای این پیوستار هستند، بسیاری دیگر جایی در میان برون گرایی و درون گرایی اند. باید خاطر نشان کرد که نمی توان این دو ویژگی را مطلقا خوب یا بد دانست در هر طرف این پیوستار که باشید، مزایا و معایب خودش را دارد. برون گرایی نقشی مهم در هدایت انرژی فرد به عهده دارد و آگاهی از اینکه فرد درکجای این پیوستار قرار دارد به فهم ما درباره نحوه پاسخ فرد به محرکهای بیرونی کمک می کند.
ویژگی های برون گرایی چیست؟
در تعریف برون گرایی نمی توان فقط ویژگی های مثبت یا منفی را عنوان کرد. از دید مثبت برون گرایان افرادی خوش مشرب، فعال، پر شور و اشتیاق،معاشرتی، گرم و بسیار دوستانه هستند. اما روی دیگر سکه آنها حواس پرت و تکانشی بوده و گاهی کارهای خطرناکی انجام می دهند. در زیر برخی ویژگی های کلی برون گرایی ذکر شده است:
- معاشرتی
- پرانرژی
- با جرات
- تکانشی (بدون فکر و از روی هیجانات دست به عمل میزند)
- ماجراجو
- از این که مرکز توجه باشد لذت میبرد
- حرف زدن راجع به افکار و احساساتش لذتبخش است
- نمیتواند تنها بماند، به عبارتی در تنهایی احساس بدی دارد
برون گرایی پیامدهای زیادی دارد؛ در میان پیامدهای مثبت این ویژگی می توان به این موارد اشاره کرد: دوستان زیادی دارند که باعث می شود از حمایت اجتماعی خوبی برخوردار باشند، در فعالیت های گروهی بسیار موفقند و رهبران بی نظیری هستند، مطالعات نشان داده که آنها انسان هایی شادند البته این نتایج به این معنا نیست که افراد درونگرا ناراحت یا افسرده اند. این تحقیقات تنها نشان داده است که افراد برونگرا قادرند در واکنش به کمترین محرکها، هیجان های مثبتی تجربه کنند. همچنین از پیامدهای منفی برونگرایی می توان گفت از آنجایی که این افراد هیجان زده و تکانشی عمل می کنند، ممکن است دست به کارهای پرخطر زده و عواقب خطرناکی به بارآورند که سلامت جسم و روان آنها را تهدید کند.
درون گرایی در مقابل برون گرایی در آزمون شخصیت نئو
اولین بار کارل یونگ این دو ویژگی را مطرح ساخت. او این دو ویژگی را بر اساس این که فرد از کجا انرژی لازم خود را دریافت می کند، توصیف کرد. فرد برون گرا از محیط های اجتماعی و با بودن در جمع انرژی می گیرد ولی فرد درون گرا برای دریافت این انرژی به تنهایی نیاز دارد. او عنوان کرد که فرد نمی تواند در آن واحد و به یک اندازه هر دو ویژگی برون گرایی و درون گرایی را داشته باشد؛ اگر شما در یکی از این دو ویژگی بالاتر هستید به طور خودکار در دیگری پایین ترید. بعد ازمطرح شدن توسط یونگ، این دو ویژگی یکی از ابعاد اصلی آزمون شخصیت نئو شدند.
در آزمون شخصیت نئو افرادی که نمره برونگرایی بالایی می گیرند پرحرف، قاطع و هیجانی هستند. از نظر دیگران آنها به راحتی راجع به احساساتشان حرف می زنند، در موقعیت های اجتماعی راحتند و ایده و افکارشان را به راحتی بیان می کنند. آنهایی که نمره پایین در این بعد دریافت می کنند افرادی درون گرا نامیده می شوند. آنها از موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند زیرا انرژی زیادی از آنها می گیرد. کوتاه حرف می زنند و ترجیح می دهند که شنونده باشند.
علل برون گرایی/درون گرایی در افراد
نقش ژنتیک: مطالعه روی دوقلوها نشان داد واریانسی که ژنتیک برای درون گرایی و برون گرایی تعیین می کند 40 به 60 است. طبق نتایج کار متخصص ژنتیک، دن همر از موسسه ملی سرطان تمایل ما به برون گرایی را ژنتیک تعیین می کند. در افراد برون گرا ژن تعیین کننده برون گرایی که D4RD نام دارد، بلند تر از افراد درون گرا است. طبق گفته هنس ایسنک افراد برون گرا نسبت به درون گراها برای تحریک به محرکهای بیرونی بیشتری نیاز دارند؛ افراد درون گرا به راحتی برانگیخته میشوند.
نقش مغز: مطالعه دیگری نشان داد که مقدار خونی که از لب گیجگاهی مغزافراد برون گرا عبور میکند، لبی که مسول تجارب هیجانی فرد است، بیشتر از دیگران است. در حالی که مقدار خونی که از لب پیشانی افراد درون گرا عبور میکند بیشتر از برون گراها است؛ لب پیشانی وظیفه حل مسئله و پردازش درونی را به عهده دارد. همچنین افراد برون گرا نسبت به دوپامین (انتقال دهنده عصبی در مغز که مسول احساس هیجان و انگیزش است) حساسیت کمتری دارند که باعث ویژگی هیجان خواهی در برونگرایی و نیاز به محرکای بیشتر برای تحریک در آنها می شود.
نقش محیط: برای بررسی محیط این افراد مطالعات روی خواهر و برادرها انجام شد و نشان داد تجارب فردی نقش مهمتری نسبت به تجارب خانوادگی (ارثی) در تعیین برونگرایی دارد.
تیپ شخصیتی برونگرا Extraversion یا Extroversion یکی از 5 عامل اصلی شخصیتی در مدل Neo می‌باشد. برونگرائی به معنای اجتماعی بودن و روابط بهینه با دیگران است. این افراد دوستدار دیگران بوده و تمایل به شرکت در اجتماعات و مهمانی‌ها رو دارند. این افراد در عمل قاطعانه عمل کرده و افرادی فعال واهل گفتگو هستند. آنها عاشق هیجان بوده و نسبت به آینده امیدوراند.
افراد با شاخص برونگرا و درونگرا:
در مقابل برونگراها که به راحتی می توان آن ها را توصیف کرد درونگرایان قرار گرفته اند که به آسانی نمیتوان آنها را توصیف کرد. درون گرایان معمولا محافظه کار هستند اما این به این معنا نیست که دوست داشتنی نباشند، مستقل اند اما نه این که در جمع شاخص باشند، تک رو هستند اما تنبل نیستند. درون گرایان معمولا خجالتی هستند و در جایی که لازم بداند تنهایی را ترجیح می دهد اما این بدین معنا نیست که دارای اضطراب اجتماعی هستند.
در کل درونگرایان به اندازه برونگراها فعال نیستند. یکی از ویژگی بارز این افراد کنجکاوی است. این افراد در کل علاقه زیادی به کارهای تحقیقاتی و پژوهشی دارند.
افراد که با نظریه یونگ آشنا هستند خصوصا مبحث شخصیت شناسی MBTI باید توجه کنند که بعد برونگرایی مطرح شده در نئو از جنبه هایی با نظریه یونگ متفاوت است.
زیر شاخص های برونگرایی:
صمیمیت (E1):
یکی از زیرشاخص های برونگرایی مقیاس صمیمیت است که بیشترین ارتباط را با کیفیت با دیگران برقرار می کنند. افرادی که در این مقیاس نمره بالاتری دارند افراد صمیمی و با محبت هستند که همیشه ارتباط دوستانه تری با دیگران برقرار می کنند. این افراد صادقانه دیگران را دوست دارند و به پآسانی با دیگران ارتباط برقرار می کنند و سریع رفیق می شوند. افرادی که در این مقیاس نمره پایینی دارند افراد بی احساسی نیستند اما نسبت به این افراد محافظه کارترند. صمیمیت یکی از مقیاس های E است که با شاخص توافق نسبت دارد اما از لحاظ عاطفی متفاوت است.
جمع گرایی (E2):
افراد با مقیاس جمع گرا از بودن با دیگران لذت می برد و هنگامی که در جمع هستند احساس شادمانی می کنند. افرادی که در این مقیاس نمره پایین تری دارند ترجیح می دهند تنها باشند و از محیط های شلوغ دوری کنند.
قاطعیت (E3):
افرادی که در این مقیاس نمره بالاتری دارند افرادی مسلط و از نظر اجتماعی پیشرو و پیشگام هستند. آن ها قاطع حرف می زنند و اکثرا نقش رهبر را بر عهده می گیرند. این افراد جسور و قدرتمند هستند و پیشرفت کننده اجتماعی هستند. این افراد توانایی بسیار بالایی در گویندگی دارند.
اما در مقابل ابن افراد، آن هایی هستند که نمره پایینی در این مقیاس دارند. آن ها در گوشه کنار این موقعیت قرار می گیرند و بیشتر علاقه دارند به جای سخنگو، شنونده باشند.
فعالیت (E4):
کسانی که در این مقیاس نمره بالایی دریافت می کنند دارای جنب و جوش هستند آن ها معمولا پرانرژی هستند و همیشه مشغول فعالیت کردن هستند. افراد با نمره پایین در این مقیاس کند و آرام هستند اما این به این معنا نیست که این افراد تنبل و سهل انگار باشند.
هیجان خواهی (E5):
افراد که در این مقیاس نمره بالایی دارند آدم های مشتاق برای هیجان و تحرک هستند. این افراد معمولا از رنگ های روشن و محیط های شلوغ خوششان می آید اما افرادی که دارای نمره پایینی در این مقیاس هستند احساس نیاز به هیجان نمی کنند و این افراد برای آن هایی که در این مقیاس نمره بالایی دارند کسل کننده هستند.
هیجان مثبت (E6):
این افراد در این مقیاس بیشتر علاقه به هیجانات مثبت مثل شادی، لذت، عشق و هیجان در کار هستند افراد با نمره بالا به راحتی می خندند. این افراد روحیه شاد و عموما خوشبین هستند. نمره پایین الزاما راحت نیستند و فقط پر سروصدا نیستند.